Het verhaal van Gerrie
5 jaar geleden startte Gerrie met het uitbaten van café ‘Onder den Toren ’ met geweldige steun van zijn Chantal. Het café lag wat op zijn gat en dat vond Gerrie doodzonde. Had altijd het gevoel dat er een aangenaam en gezellig café van gemaakt kon worden met de zaal en terras als surplus. Brouwerij Haacht volgde Gerrie in die gedachte en investeerde langzaam maar zeker in het gebouw. Zo kreeg de gevel een knappe nieuwe uitstraling, werd het dak vernieuwd en kreeg de zaal een nieuwe vloer.
12 maart 2020. Uitzonderlijk stond de tv in café ‘Onder den Toren’ niet op voetbal maar op de persconferentie van toenmalig premier Wilmes. Deze persconferentie sloeg in als een bom.
Het nieuws dat horeca op slot ging vanaf 14 maart maakte veel emotie los bij Gerrie. De plotse onzekerheid, niet weten hoe of wat zorgde ervoor dat Gerrie achter de coulissen af en toe een traantje moest gaan wegpinken. Klanten begonnen spontaan af te spreken om de dag erna vrijdagavond, de laatste avond dat het café mocht open zijn, er nog een boenk op te geven. Virologisch gezien misschien niet het beste plan, toch gaf het veel voldoening om te zien hoeveel iedereen met Gerrie meeleefde. Die avond werd afgesloten met een tournée générale van het huis en toen ging de deur op slot …
Samen met zijn vriendin Chantal maakte Gerrie meteen plannen wat ze tijdens de sluiting gingen doen. Het terras achter het café opknappen stond al op de planning. Uit vrees dat winkels snel zouden sluiten zijn ze samen meteen verf gaan kopen om het café en bijhorende zaal een nieuw kleurtje te geven. Aangezien ze ervan uitgingen dat de sluiting een maand zou duren, zijn ze er volop ingevlogen en na een drietal weken was alles geverfd en stond alles te blinken om hun klanten opnieuw te mogen ontvangen. Maar die ene maand werden er uiteindelijk drie.
Gelukkig was het mooi weer. Gerrie heeft in zijn hele leven nog nooit zoveel gewandeld. Hij heeft kunnen ontdekken hoeveel mooie natuur Affligem en omgeving te bieden heeft. Het Roofridderspad bijvoorbeeld, dat aan hun woning passeert, kent hij ondertussen van binnen en buiten.
‘Uiteraard keken we er enorm naar uit om op 8 juni opnieuw de deuren te kunnen openen. Al geeft zo’n lange sluiting wel een wat onzeker gevoel.’ vertelt Gerrie 'Maar eenmaal open bleek heel snel dat de mensen absoluut behoefte hadden om samen iets te drinken, een babbeltje te slaan. Het terras was door het mooie weer een succes. Springkasteel en ijsjes maakten er een mooie zomer van.’ Ondanks de vele maatregelen: registratie, mondmasker, beperking aantal personen per tafel, draaide het café goed. Ook een dikke pluim voor de klanten die alle opgelegde maatregelen goed opvolgden. Natuurlijk moest Gerrie al eens corrigeren maar dat werd altijd heel sportief opgenomen.
Helaas dook het virus weer in alle hevigheid op en er volgde een tweede sluiting op 18 oktober 2020. Dit kwam wederom hard aan. Een sluiting in de donkerste periode van het jaar: geen horeca met de feestdagen, geen feestjes in het zaaltje, niks, nul, nada. Gerrie gebruikte deze tijd om zichzelf te laten oplappen: enkele onderzoeken in het ziekenhuis voor een geknelde zenuw en twee infiltraties om de pijn onder controle te krijgen. Gelukkig was er nog voetbal en andere sport op tv want wandelweer was het ondertussen niet meer, puzzels werden geleend om de dagen te vullen. In januari besloot Gerrie flink wat hout te laten leveren en het zaaltje van café werd zijn atelier. Hij startte met het maken van terrasmeubels zodat en creëerde een eigen uniek terras.
Stilaan ziet Gerrie licht op het einde van de tunnel. Het café staat de blinken om weer gasten te kunnen ontvangen. Gerrie en Chantal hopen hun klanten weer snel terug te zien, te luisteren naar hun verhalen en hun goed te soigneren. Daar klikken ze op!
